کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده های پیراپزشکی و پرستاری- مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند

مقدمه و هدف: شناخت عوامل مؤثر بر کیفیت و کمیت آموزش بالینی در رفع مشکلات آموزش بالینی مفید است و سالم بودن عناصر تشکیل دهنده آن باعث بالا رفتن کیفیت آموزش می شود. این پژوهش با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند درخصوص کیفیت آموزش بالینی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی روی تمامی دانشجویان سال آخر دانشکده های پیراپزشکی و پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال 1391-1390 انجام شد، ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نا مه ای در پنج حیطه اهداف و برنامه های آموزشی، عملکرد مربی، برخورد با دانشجو، محیط آموزشی و نظارت و ارزشیابی بود. داده ها پس از ورود به نرم افزار آماری 5/11 spssبا استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی، تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: 93 دانشجو و 22 مربی در این مطالعه شرکت کردند. میانگین نمره دیدگاه دانشجویان در پنج حیطه مورد بررسی برحسب رشته تحصیلی اختلافی معنی دار داشت. میانگین نمره دیدگاه مربیان در حیطه های برخورد با دانشجو و محیط آموزش براساس سابقه کار آموزشی و بالینی اختلافی معنی دار داشت (p<0.05). مقایسه میانگین نمره دیدگاه دانشجویان و مربیان در حیطه های عملکرد مربی و برخورد با دانشجو از نظر آماری، تفاوتی معنی دار داشت (p<0.05). نتیجه گیری: آموزش بالینی بسیار پیچیده بوده و ابعاد متعددی را شامل می شود. دیدگاه دانشجویان و مربیان در رشته های مختلف درخصوص حیطه های مؤثر بر آموزش بالینی متفاوت است. با ارزیابی های مکرر عرصه های بالینی و مقایسه با وضعیت موجود می بایست نقاط قوت و ضعف شناسایی شود.